De omschakeling naar koolstofarme energie gaat gepaard met de groei van hernieuwbare energie en de geleidelijke decentralisering van de elektriciteitsproductie. Deze positieve groei verplicht de distributienetbeheerders om zich aan te passen en stelt nieuwe uitdagingen aangezien de lokale congestierisico’s toenemen. Netbeheerders willen de productie kunnen beperken van productie-eenheden die elektriciteit in hun net injecteren, zoals windturbines, biomassacentrales of warmtekrachteenheden om deze congestieproblematiek aan te pakken.
Een dergelijke productievermindering heeft een impact op zowel de producent als de BRP (evenwichtsverantwoordelijke) die voor deze eenheid instaat. De producent verliest tijdens deze periodes van gedwongen inactiviteit uiteraard inkomsten en de onvoorspelbaarheid van de inkomsten verhoogt de risico’s en financieringskosten van de projecten. Maar er zijn eveneens niet te verwaarlozen gevolgen voor de BRP, want de niet-opgewekte energie zal vervangen moeten worden door een energie van andere bron, die meestal duurder is. Door een dergelijke productievermindering in ”real time” kan de BRP in een toestand van onevenwicht terechtkomen, hetgeen eveneens kosten met zich kan brengen.
In het licht van de EU-wetgeving en de goede marktpraktijken is FEBEG van mening dat productieverminderingen die door de netbeheerder worden beslist geen gevolgen mogen hebben voor de betreffende BRP. Het is immers niet normaal dat hij alleen opdraait voor de gevolgen van beslissingen die buiten zijn wil om door derden worden genomen.
Om hieraan tegemoet te komen stelt FEBEG in een uitvoerige nota een marktgebaseerde aanpak voor het congestiebeheer van de distributienetten voor. Dit model stelt een ‘redispatch’ mechanisme voor om een impact op de BRP te vermijden.
“Het is de bedoeling om de lokale productievermindering te compenseren met energie die elders in het systeem wordt afgenomen”, verklaart Steven Harlem van FEBEG. “Dit vereist onder andere de ontwikkeling van een compensatietool bij de TSO (transmissienetbeheerder) en een goede samenwerking tussen de transmissienetbeheerder en de distributienetbeheerders. Het model dat FEBEG voorstelt neutraliseert de impact van het congestiebeheer door de DNB’s op de BRP’s en de producenten terwijl de kosten voor de DNB’s zo laag mogelijk worden gehouden. Ook de milieulogica wordt gerespecteerd aangezien de productiemiddelen voor groene stroom als laatste zullen worden afgeschakeld.”